Who
Raoul Tanemar van den Elsen
Raoul Tanemar (Rotterdam 4 februari 1963) is autodidact en heeft vele verschillende creatieve paden bewandelt, van toneel tot scenario schrijven en regisseren. Hij heeft ook veel aan dans gedaan maar is de laatste jaren weer met name met tekenen en schilderen bezig. Het is een uitingsvorm die nog volop ontwikkeling laat zien en waar u hier op de website getuige van kunt zijn.
Raoul Tanemar
De ziel wordt pas wakker als de cultuur ontwaakt.
Voor mij kan tekenen dansen zijn. Soms speelt het onbewuste of het toeval mee. Schilderen kan een sacraal proces zijn. Uiten van een diepgaande nog niet gekende persoonlijke drijfveer.
De poëzie van het portret en daarmee de ziel van de geportretteerde proberen te raken.
Heel geconcentreerd het model weergeven, of juist niet, maar dan wel met veel energie en emotie.
Het omzetten in een droom sfeer. De liefde voor lijnen, vandaar vaak houtskool en conté. Zo bouw ik ook mijn figuratieve schilderijen vanuit lijnen op.
En dan naar buiten, maar dan wel heel snel iets neerzetten omdat ik door moet. Ik krijg vaak niet veel tijd.
Elke serie verschilt weer van de voorgaande in onderwerp, stijl en techniek, in mate van expressie, in tijd die ik er aan besteed. Het lijkt soms of er geen lijn in te ontdekken valt. Gelukkig zijn er nog voldoende lijnen te ontdekken.
Raoul Tanamar (Rotterdam 4 februari 1963) is an autodidact artist and has attempted many creative roads, diverting from stage playing, writing of scenario’s until directing. He also danced a lot but lately he is mostly occupied with drawing and painting. It is a way of expressing oneself while the way it is done is still in a developing stage, so you can see on the website.
Raoul Tanemar
The soul only awakes when culture rises up.
For me drawing can be like dancing. Sometimes the unconsciousness is in play. Painting can be a sacred process. Expressing deep unknown motives.
The poetry of a portrait and with that the soul of the person who is painted.
Very concentrated drawing the model, or if not, giving the picture energy and emotion.
Converting into a dreamlike atmosphere.
The love for lines, therefore often charcoal and conté. In this way I also built my figurative paintings while starting with simply lines.
And then going to outside, drawing very quickly because I have to go on. I do not afford myself a lot of time here.
Each series diverges from the predecessor in subject, style and technique, in level of expression, in time afforded. It looks like there is no line in the series. Happily there are still enough lines to be discovered.